king of kerry

De pub was gisteravond weer een ervaring apart. Muziek in overvloed. Telkens kwam er weer een muzikant meer bij. Dan komt er ineens uit een of andere hoek van de pub een jonge dame die begint met een ware Ierse dans.Op het melodietje wat er op dat moment gespeeld wordt. Even later voegt er zich een wat oudere man bij het groepje en begint een Iers liedje te zingen. Een tijdje later horen we wederom een gezongen melodie uit weer een andere hoek komen. Geweldig gewoon.
Vannacht zijn we opgeschrikt door een wel heel vreemd geluid. Het leek wel of er een helikopter in de achtertuin landde. Wouw, dát was schrikken. Wat bleek ; er werden lantaarnpalen vervangen langs het achterliggende spoor. Een lawaai kan ik je zeggen en natuurlijk moesten de schijnwerpers voor goed licht zorgen. Zeldzaam dat er 's nachts werkzaamheden zijn, vertelt de vrouw des huizes. Ze veronderschuldigde haar, maar zij kon het niet weten en was ook behoorlijk angstig gewekt, zo vertelde ze. En wij maar bang dat we wakker zouden worden door treinen. Ik geef haar bij vertrek, zoals bij elk b en b een sleutelhangertje met klompjes. Ze vindt ze zo schattig en kust me dankbaar.
Wat is bed and breakfast een aanrader zeg, met name hier in Ierland. Het is heel persoonlijk, niet duur, zelf je keuze maken welk ontbijt je wenst, geen verwarming; dan verwennen ze je wel met een elektrische deken, regent het, dan brengen ze je droog en wel met de auto naar de pub. En je spreekt eerder met de andere gasten over ieders ervaringen en andere interssante dingen. Je hebt je eigen badkamer, ieder heeft 2 kussens en een extra deken tot zijn beschikking, koffie, thee op je kamer. Wat een luxe toch ?! Tja, wie doet je wat. We spraken Amerikanen, Canadezen, een Zwitsers stelletje, maar tot op heden nog steeds geen Nederlanders. Wel zagen we een bus van de Betuwe rijden.
Na weer een heerlijk ontbijt begeven we ons weer naar ons autootje. Hey, het heeft zowaar gevroren. Is het een teken van misschien toch beter weer? we zullen zien.
Vandaag maken we ons op om de tour Ring of Kerry te gaan rijden. 140 miles to go. Kerry is een schiereiland aan de zuidwest kust. Het is een heldere dag met goede vooruitzichten. Voorat we bij de Ring of Kerry zijn, hebben we al heel wat kilometers gehad. Dat zijn de minder interesante stukken natuurlijk. Maar dan staan we aan het begin van een geweldige tourtocht moet ik je zeggen. Het is een prachtig stukje Ierland in een bergachtig wijds landschap met vele kleuren groen, maar niet die 40 tinten, waarover wordt gesproken. Komt wellicht door de tijd van het jaar. De groene kleuren maken waarschijnlijk plaats voor de herfsttinten die nu voorzichtig tevoorschijn komen. Op vele plaatsen is er een mogelijkheid om te stoppen, om het natuurschoon te bewonderen, maar er zijn ook veel momenten, waarop we maar al te graag een foto zouden willen maken wat op dat moment onmogelijk is. Dat hebben we de afgelopen dagen al vaker ervaren. Het is overweldigend en niet in woorden uit te drukken. Maar we slaan het allemaal op in ons eigen geheugen, hoor, dus verloren gaan die mooie plaatjes zeker niet. We rijden zo'n 70 % van de route langs de kust. Water in overvloed dus, maar een strand is er nergens te vinden. Als de avond begint te vallen en de zon zich bijna achter de bergen verschuilt, is de schittering van het lichtinval over het water op zijn mooist. De views worden alleen maar beter. Alle fototoestellen die we hier zien maken overuren. Ik denk dat ook wij hele spannende foto's hebben kunnen maken. Oordeel zelf maar. Hey, eindelijk een strandje in zicht. Natuurlijk moeten mijn voeten even voelen hoe koud het water is. Brrr.
Hey, heb ik het nog niet over regen gehad vandaag? Nee he, haha, dit keer was het gelukkig een stralende dag, waar we dubbel van hebben genoten. Het kon niet beter. Morgen gaan we een boottocht maken. Het belooft weer een zonnige dag te worden. Oh en ik heb vantevoren wel eens gehoord dat je in Ierland niet al te best kunt eten, maar wat een noncense. Ze laten hun kookkunsten hier wel zien kan ik je zeggen. Héérlijk. Kunnen wij nog wat van leren. En de prijs valt reuze mee. We zijn uiteindelijk in het dorp Killarney beland, een wat netter plaatsje voor Ierse begrippen in een toersistisch gebied. Ook hier voelen wij ons thuis en vinden we weer een prima bed and breakfast. We blijven in ieder geval 2 nachten. Daarna zien we wel weer verder.
Tot slot succes voor ’t urst gewenst. Pak maar wat puntjes vandaag, dan ben ik ok wér tevreeje, aldus Ger.
Heel veel groetjes

De pub was gisteravond weer een ervaring apart. Muziek in overvloed. Telkens kwam er weer een muzikant meer bij. Dan komt er uit een of andere hoek van de pub een jonge dame die begint met een ware erse dans.Op het melodietje wat er op dat moment gespeeld wordt. Even later voegt er zich en wat oudere man bij het groepje en begint een Iers liedje te zingen. Een tijdje later horen we wederom een gezongen melodie uit de andere hoek komen. Geweldig gewoon.
Vannacht zijn we opgeschrikt door een wel heel vreemd geluid. Het leek wel of er een helikopter in de achtertuin landde. Wouw, dát was schrikken. Wat bleek ; er werden lantaarnpalen vervangen langs het achterliggende spoor. Zeldzaam dat er 's nachts werkzaamheden zijn, vertelt de vrouw des huizes. Ze veronderschuldigde haar, maar zij kon het niet weten en was ook behoorlijk angstig gewekt, zo vertelde ze. En wij maar bang dat we wakker zouden worden door treinen. Ik geef haar bij vertrek, zoals bij elk b en b een sleutelhangertje met klompjes. Ze vindt ze zo schattig en kust me dankbaar.
Wat is bed and breakfast een aanrader zeg, met name hier in Ierland. Het is heel persoonlijk, niet duur, zelf je keuze maken welk ontbijt je wenst, geen verwarming; dan verwennen ze je wel met een elektrische deken, regent het, dan brengen ze je droog en wel met de auto naar de pub. En je spreekt eerder met de andere gasten over ieders ervaringen en andere interssante dingen. Je hebt je eigen badkamer, ieder heeft 2 kussens en een extra deken tot zijn beschikking, koffie, thee op je kamer. Wat een luxe toch ?! Tja, wie doet je wat. We spraken Amerikanen, Canadezen, een Zwitsers stelletje, maar tot op heden nog steeds geen Nederlanders. Wel zagen we een bus van de Betuwe rijden.
Na weer een heerlijk ontbijt begeven we ons weer naar ons autootje. Hey, het heeft zowaar gevroren. Is het een teken van misschien toch beter weer? we zullen zien.
Vandaag maken we ons op om de tour King of Kerry te gaan rijden. 140 miles to go. Kerry is een schiereiland aan de zuidwest kust. Het is een heldere dag met goede vooruitzichten. Voorat we bij de Ring of Kerry zijn, hebben we al heel wat kilometers gehad. Dat zijn de minder interesante stukken natuurlijk. Maar dan staan we aan het begin van een geweldige tourtocht moet ik je zeggen. Het is een prachtig stukje Ierland in een bergachtig wijds landschap met vele kleuren groen, maar niet die 40 tinten, waarover wordt gesproken. Komt wellicht door de tijd van het jaar. De groene kleuren maken waarschijnlijk plaats voor de herfsttinten die nu voorzichtig tevoorschijn komen. Op vele plaatsen is er een mogelijkheid om te stoppen, om het natuurschoon te bewonderen, maar er zijn ook veel momenten, waarop we maar al te graag een foto zouden willen maken wat op dat moment onmogelijk is. Dat hebben we de afgelopen dagen al vaker ervaren. Het is overweldigend en niet in woorden uit te drukken. Maar we slaan het allemaal op in ons eigen geheugen, hoor, dus verloren gaan die mooie plaatjes zeker niet. We rijden zo'n 70 % van de route langs de kust. Water in overvloed dus, maar een strand is er nergens te vinden. Als de avond begint te vallen en de zon zich bijna achter de bergen verschuilt, is de schittering van het lichtinval over het water op zijn mooist. De views worden alleen maar mooier. Alle fototoestellen die we hier zien maken overuren. Ik denk dat ook wij hele spannende foto's hebben kunnen maken. Oordeel zelf maar. Hey, eindelijk een standje in zicht. Natuurlijk moeten mijn voeen even voelen hoe koud het water is. Brrr.
Hey, heb ik het nog niet over regen gehad vandaag? Nee he, haha, dit keer was het gelukkig een stralende dag, waar we dubbel van hebben genoten. Het kon niet beter. Morgen gaan we een boottocht maken. Het belooft weer een zonnige dag te worden. Oh en ik heb vantevoren wel eens gehoord dat je in Ierland niet al te best kunt eten, maar wat een noncense. Ze laten hun kookkunsten hier wel zien kan ik je zeggen. Héérlijk. Kunnen wij nog wat van leren. En de prijs van reuze mee. We zijn uiteindelijk in het dorp Killarney beland, een wat netter plaatsje voor Ierse begrippen in een toersistisch gebied. Ook hier voelen wij ons thuis en vinden we weer een prima bed and breakfast. We blijven in ieder geval 2 nachten. Daarna zien we wel weer verder.
Tot slot succes voor ’t urst gewenst. Pak maar wat puntjes vandaag, dan ben ik ok wér tevreeje, aldus Ger.
Heel veel groetjes