verhaal apart

Dit B&B is echt een verhaal apart zeg.
Daaron dus ff, je raadt het al : een apart verhaal !
Deze hebben we dus op eigen kracht gevonden, omdat het tijd werd om een overnachtingsplaats te hebben. In dit gebied zijn er maar weinig te vinden, dus De eerste de beste die we tegenkwamen, zijn we dan ook maar aangegaan. De man liep toevallig op zijn oprijlaan, keek ons aan of hij wilde zeggen : wat moeten jullie hier? Even later komen we bij het huis aan. Ziet er niet al te frivool uit, maar bij gebrek aan beter.... De lamp op de badkamer deed het niet. Dat wisten ze niet eens. Wordt het hier wel ooit gebruikt, vraag je je af. Want stof- en spinnenwebben zag je ook hier en daar wel. Bah, een beetje vies vind ik h et wel. Ik vraag, zoals op alle andere plekken meteen naar de wifi kode. Nou ze weten niet eens waar ik het over heb. Haha, volgens mij komt hier nooit een kip en dan komen er ineens twee van die kippenfarmers aangevlogen. Maar goed ze waren gastvrij en ik mocht gebruik maken van hun eigen kabeltje om op internet te kunnen. Toen kwam de koffie,een schaaltje koekjes erbij én als klap op de vuurpijl een vol glas wiskey. That's nice in the coffee, zei ze. Wouw wat een sterk spul zeg. Ja, ja ze zorgt goed voor ons. Ik had net een flesje likeur gekocht, maar die laat ik lekker dicht voor thuis. En Marleen en Hedy, jullie mogen best een beetje proeven hoor. We gaan een hapje eten bij een plaatsje even verderop. Vanavond was er traditionele muziek, dus daar willen we ook naar toe. Het leek verdorie wel of we bij een bejaardensoos waren aanbeland. Haha, wat voelden wij ons even 'piep'. Het waren allemaal oudjes uit dit dorpje. Ineens komt een big mama naar voren en begint vrolijk haar liedje te zingen. Daarna een oud mannetje met een mondharmonica. Ook hij laat zijn muzikale klanken horen. Dan komt er een soort van losse polka en alle oudjes komen los. Ik kan er wel van genieten hoor. Ze spelen en zingen alles uit hun hoofd hier in Ierland. Ik doe het ze niet na, dat weet ik wel. Al snel hebben we het daar wel gezien en we gaan weer terug naar onze slaapplek. Onderweg zingt Ger herhaaldelijk een Iers liedje; o-o-o-old fash-ion mill, alsof hij de avond van zijn leven had gehad. Wat hebben we gelachen, zeg. Toen we weer bij het eenvoudige B&B kwamen, wilde ik de schakelaar van de schemerlamp zoeken en ineens gaat de lamp aan. Ik denk nog, hoe kan dat nou? Blijkt het een wel heel modern lampje in zo'n antiek B&B te zijn. Weet je wel, je hoerft het maar aan te raken en je hebt licht. Raak je het weer aan dan gaat ie weer uit. Misschien lijkt het simpel verhaaltje, maar wij hebben er enorm om moeten lachen. Oh en vannacht niet de wc doortrekken he, want dat reservoir is een kwartier later nog vol aan het lopen en dan lig je alsmaar naar dat rotgeluid te luisteren, zodat je weer nood krijgt.
En vanmorgen ging het weer door. Het gekookt ei kon je drinken. Of we lekker hebben gegeten? Nou.....???
Straks heb ik misschien nog wel meer te vertellen, maar voor nu is het even genoeg. We moesten ff wachten totdat de dame van B&B in Dublin ons kwam verwelkomen.

groetjes en wie weet tot straks