Het heeft even geduurd maar hier zijn we weer!
Blijf op de hoogte en volg Kim
03 Mei 2014 | Kenia, Nairobi
Heey hier zijn we weer. Sorry dat het zolang geduurd heeft. Heb het erg druk gehad en was savonds vaak te moe. Op workcamp heb ik nog gevist. Dit deden ze in een groot basin met een musqito net. Met 2 man ga je er op staan en dan lopen door diepe modder op de bodem. Het was erg zwaar maar wel super leuke ervaring. We vingen vaak rond de 20 visjes. Soms iets grotere maar meestal kleine en ook af en toe een krab of scampi. Deze bewaarde ze voor het eten. Die middag zijn we naar Ukunda geweest om wat boodschappen te doen en Nobel (Hong Kong) moest geld omwisselen. Hij wilde wisselen maar een mevrouw van 71 jaar van oorsprong Duits sprak hem aan en zei dat hij dat beter ergens anders kon doen vanwege de koers. De vrouw wilde ons wel brengen. Super lief. Ze bracht ons met haar auto naar het wisselkantoortje. Ze vertelde dat ze al ongeveer 15 jaar in Kenia woont maar paar keer per jaar naar Duitsland terug gaat. De terugweg wilde ze even naar een Fresh German bakery. Wij echt zo van huh hier een Duitse bakkerij? en ja hoor een super klein bakkerijtje. We wilde ook een paar broodjes kopen maar de vrouw wilde ons 5 broodjes geven en zei koop maar wat anders. Haha dus wij ook nog 5 koekjes gekocht (we waren met 5 man in Ukunda). Het was super aardig van haar en daarna bracht ze ons weer terug met haar auto. Erg leuk om haar verhaal te horen. De volgende dag was de closing ceremonie. De laatste dag in Makongeni. We hebben nog wat bomen geplant samen met de kinderen en wat locals. Daarna in een kring gezeten. We kregen boterhammen met een soda. En als kadootje voor het harde werken kregen we een sierraad. De een een armband de ander een ketting. Super lief. Ik ga het dorpje erg missen en wil het nog een keer gaan bezoeken. Je voelde je er echt "thuis". Savonds werd er op de locale drums gespeeld en gedanst om het kampvuur voor ons. Natuurlijk moesten wij ook mee dansen. Super gezellig en mooi. Daarna hadden 2 vrijwillgers een spel bedacht met awards. Iedereen had een award en je moest raden bij wie de award hoorde in 2 teams. en wie het eerste met de juiste naam in het bakje kwam had een punt. Bijvoorbeeld mijn award was de hardste hoester en prater. haha... erg leuk bedacht. Toen was de dag van de busreis terug naar Nairobi aangebroken. Een lange reis en onderweg een giraffe gezien. Wat ik hier qua eten erg lekker vind is een gekookt ei met kachumbari(tomaten mengsel haha), chapatti(soort pannenkoek), pilau(gekruide rijst), Mandazi(soort oliebol) en rijst met kool en wortel. Ze hebben veel verschillende soorten rijst. Toen was het zover ik ging mijn gastgezin ontmoeten. Rond 6 uur savonds werd ik opgehaald en naar mijn gastgezin gebracht. Ze zijn erg vriendelijk. Mijn bagage werd binnen gezet en meteen daarna gingen we al naar het project (Good Samaritan Childrens Home). Mijn gastmoeder is de manager van het project. Alle kinderen wilde me een hand geven en vragen hoe het me gaat en wat me naam is. Super lief. Er zitten 65 kinderen. De jongste is 1,5 en de oudste is 17. Ze hebben nu vakantie dus iedereen is er. Daar die avond Ugali met kip gegeten. Ik vind ugali niet lekker maar met veel saus is het te eten je moet wel want ze eten het hier nou eenmaal vaak. Toen was het weekend en dan ben ik in principe vrij om iets voor mezelf te doen. Maar ik hoorde dat Nobel van Hong Kong uit een matatu gevallen was de avond dat ik op het project was. Hij moest naar het ziekenhuis dus de hele zaterdag in het ziekenhuis gezeten. Hij kreeg een ct scan en daaruit bleek dat hij een grote fractuur had in zijn gezicht. Hij mocht naar huis vliegen met medicijnen maar moest in Hong Kong een operatie. Na het ziekenhuis bezoek de hele dag zijn we bij de chinees langs het ziekenhuis gaan eten. Voor hier erg duur maar oo zo lekker na al het keniaans eten. en Nobel was natuurlijk helemaal in zijn nopjes daar. Zondag ben ik naar een charity (goed doel) geweest in een kerk, maar hier was voor ons niet zoveel aan omdat alles in swahili gesproken werd. We konden er dus niets van volgen. Toen was de dag aangebroken om echt te beginnen op mijn project. Er waren 2 oosterijkse zusjes hier en die vertelde me een beetje hoe en wat. Toen we daar aankwamen gaf iedereen weer een hand en of een knuffel. Dat doen ze iedere dag hier. Je voelt je zo echt welkom. Ook als je gaat geven ze een hand en of een knuffel. De eerste dag was het een beetje kijken hoe en wat. De moeder van het project slaapt ook daar. Er is iemand gestorven en ze moeten de begrafenis regelen. Dus voor mij wat minder want niet veel aandacht om me dingen uit te leggen en rond te leiden. Ze vroegen me al meteen om geld voor de begrafenis. Dit natuurlijk niet gedaan en probeer altijd uit te leggen dat mensen denken dat wij rijk zijn en voor hier is dit natuurlijk ook zo maar in Nederland ben ik helemaal niet zo rijk. Ik kan niet eens een eigen huis betalen en alles is erg duur in Nederland. En noem soms voorbeelden hoe duur dingen zijn. Dit beseffen ze niet zo goed. Maar je voelt je gelijk ongemakkelijk als ze om geld vragen. Ook werden die dag 2 kinderen gestraft. Ik was in shock. Ze moesten met de handen op de grond staan en de voeten tegen de muur voor 30 minuten lang. Gelukkig hebben ze geen horloge en waren ze na 15 minuten klaar maar toch. Je ziet ze vechten om te blijven staan. Ik kon het niet aanzien en ben naar een andere ruimte gegaan. We helpen met kinderen wassen en de was te doen en met koken en natuurlijk spelen we veel met de kinderen. Ze houden van aandacht, van knuffelen, opgetild worden enz. De volgende dag ben ik samen met de oosterijkse meisjes blijven slapen op het project. We wilde een filmavond houden, maar er was geen electriciteit. Om half 9 savonds kwam het weer terug, maar toen waren er bezoekers in de ruimte. om half 11 konden we starten. Zelfs de kleine mochten nog opblijven dat is hier heel normaal in Kenia. We keken de film Grown up. Ze moesten erg lachen. We wilde eigenlijk shrek kijken maar deze film was in het Nederlands gesproken. We hadden popcorn, chocolade en koekjes gekocht en voor de volgende morgen boterhammen met boter en jam. Ze vonden het heerlijk. Volgende dag heb ik met de kinderen de scoobidoo touwtjes geknoopt. Ze vonden het erg moeilijk maar super leuk. en de volgende dag konden ze vol trots hun creaties laten zien. Ze waren zoooo blij en trots. Ook heb ik de Coop buddies gegeven maar die hebben niet lang overleeft. Ze vonden het geweldig maar de meeste zijn door de honden (3 honden hier) kapot gebeten. Maar ze bewaren gewoon het witte dingetje van binnen om het geluidje te horen haha. Ook heb ik al het touwtje spring gegeven. Ze hebben een groot dak met een omheining waar ze kunnen spelen. Zo ook met het touwtjespring. Dit alles zat in een vitelia tas Martien haha. De rest moet ik nog geven. Dit doen we denk ik maandag. De kinderen vinden mijn sproetjes heeeel interessant en vragen telkens wat het is. Ook mijn litteken, mijn horloge en mijn bril. En wat ze leuk vinden is mijn mp3 spelen ze luisteren naar mijn muziek en zingen en dansen de hele dag omstebeurt. En geef ze mijn kleine fotocamera en ze knippen en filmen raak. Erg grappig soms. Ook mijn mobiele telefoon is favoriet om foto's te kijken of muziek te luisteren. Als je in de sloppenwijk aankomt is het erg modderig en de geur is niet bepaald prettig. Ze gooien alle rotzooi op straat. Ook in het project is het niet super proper, maar in vergelijking met een ander project wat ik gezien heb, is dit een prima weeshuis. Als je in de slums (krottenwijk) loopt noemt iedereen je muzungu (blanke) en de kinderen roepen vaak heeey how are you? gewoon om de aandacht te krijgen en sommige kinderen willen je zelfs een hand geven. Erg grappig maar na een paar dagen word het ook wel af en toe vervelend. Je voelt je erg beroemd haha. Sinds gisteren zijn er 2 nieuwe vrijwillgers uit Frankrijk gestart. Gelukkig, want ze hebben mij gevraagd dit weekend te werken omdat iedereen (mam van het project, mijn gastmoeder en vader en ongeveer 20 kinderen van het weeshuis) naar de begrafenis moeten en er anders niemand is. Eerst zou ik moeten blijven slapen, maar dat hoeft gelukkig niet meer. Er zitten namelijk muizen. Maar heb ontdekt dat er ook een muis bij mijn gastgezin zit. Voornamelijk op mijn slaapkamer. Ahh te eng hahaha. Maar heb dit weekend dus gelukkig wat hulp van de Franse meisjes en bij mijn gastgezin slapen nu 2 meisjes van het weeshuis, omdat ik anders alleen ben. Wel een erg vermoeiende 1e week. Veel gezien, veel meegemaakt. Leuke dingen maar ook moeilijke dingen. Maar ik moet in mijn achterhoofd houden waar ik het voor doe. Namelijk voor de kinderen en die zijn super vriendelijk en super lief!!! Tot de volgende keer.
-
03 Mei 2014 - 20:44
Linda Teunissen:
Haaaaa Mzungu!!!!
Wauw wat herken ik veel van jouw verhalen in mijn belevenissen in Oeganda! Daar werden wij ook Mzungu genoemd en voelden we ons soms net de koningin omdat iedereen naar ons zwaaide en vol bewondering naar ons keek. Inderdaad foto's maken en ze die dan laten zien vinden ze geweldig. Dat kennen ze daar niet he!! Ik heb vandaag nog met je pap en mam gesproken en hoorde al dat het goed met je gaat. In het begin wel ziek geweest, wat me wel lastig lijkt ook met de primitieve middelen. Dan mis je thuis wel heel erg denk ik he!
Ik hoorde dat je ook nog naar Oeganda gaat? Wanneer ga je precies daarheen kim en waar ga je ongeveer heen in Oeganda?
Geniet van de mooie mensen daar, die heel gelukkig zijn met de kleine dingen in het leven! Daar kunnen wij veel van leren. Het heeft mij in ieder geval behoorlijk aan het denken gezet. De cultuurshock zal af en toe pittig zijn, zeker rondom straffen bijv wat je zei, maar ja aan de andere kant is dat daar normaal en voor ons westerlingen bijna niet te begrijpen.
Kim, tot het volgende verhaal! Enne, doe de groeten aan die muis op je kamer ;)!! IEEEEEEEKSSSS
Groetjes Linda
-
03 Mei 2014 - 20:50
Annemie:
ha Kim,
fijn weer iets van je te horen.
en volgens mij heb je een leuk gastgezin en een leuk project, de cultuurschok zal wel groot zijn, maar dat kan ook niet anders met onze luxe.
de kinderen vinden je lief, en alles wat je voor hun kunt doen is mooi.
die muis is minder leuk, wij hadden er afgelopen week ook een in de garage, val gezet, en binnen 2 dagen gevangen, maar dat zal daar niet mee vallen, hebben ze daar wel een muizenval? lijkt mij niet, en wat voor ongedierte zit er nog meer? niet bij nadenken, maar dat is makkelijk gezegd vanuit Nederland.
ik wens je veel plezier, en alles wat je daar kunt doen is meegenomen
groetjes vanuit Ysselsteyn, Maarten en Annemie -
03 Mei 2014 - 20:55
Pap En Mam:
Ha die Kim
Je hebt er weer een mooi verhaal van gemaakt.
Zo krijgen ook wij een idee hoe de cultuur in elkaar steekt in Kenia.
Je maakt veel dingen mee, die hier ondenkbaar zijn.
But remember....'this is Africa'.
En knap hoor, dat je (bijna) alles eet wat je krijgt voorgeschoteld.
Ik hoop dat het je nu ook nog lukt om wat foto's te plaatsen.
Je hebt er al een aantal doorgestuurd via whatsapp ; leuk hoor en als ik die lieve snoetjes van die kinderen, dan zie dan begrijp ik jouw 'liefde' voor de kids in Africa.
dikke kus
pap en mam -
03 Mei 2014 - 21:18
Irene:
Nou Kim,
Wat een ervaringen heb je in een maand tijd al opgedaan.
Kan me voorstellen dat het echt wennen is en dat je regelmatig denkt aan alle luxe die wij hier kennen en zo normaal vinden. Voor jou én voor ons weer het besef hoe ontzettend goed we het hier in Nederland hebben.
Prachtig te lezen dat ze je sproetjes bijzonder vinden en de grootste schik hebben met je camera, je mp3-speler, dat ze zelfs je bril en litteken apart vinden! Dat maakt het allemaal leuk en zoals je zegt .... de kindjes zijn blij, lief en genieten van de extra aandacht die jij hun nu al geeft en de komende tijd zeker zult blijven doen. Mooi zo Kim, je bent goed bezig!
Tot snel weer,
Irene
x
PS ook de hartelijke groetjes van ôs Moeke! -
03 Mei 2014 - 21:39
Hai Vogels:
Nou Kim, wat un story, geej doet zoewe wel veul ervaringe op wor ge ien ow verdere leave nog veul an kunt hebbe.Toen ik nog kiend was mosse weej zilverpapier sparen vur de erme kiendjes ien Afrika ,mar ik denk wat geej doet dat dat veul zinvoller.Knap dat geej dat doet. Veul succes en plezier ok van Dien
Hai Vogels -
03 Mei 2014 - 21:48
Lianne:
Heey Kim!
Wat een super verhaal weer zeg! En wat zijn de mensen daar behulpzaam en aardig Dat je je thuis voelt is helemaal TOP.
En dan het weeshuis.....mooi dat je de kindjes zo blij kunt maken met zulke kleine dingen. Leuk woh....om wat uit te kunnen delen. Lijkt me te gek.
En wat een rare straf zeg.......bah, dat zou ik ook niet aan kunnen zien.
Lieve Kim, fijn dat je dit werk doet daar. daar genieten wij ook van. Dat er iemand die we goed kennen daar de kinderen weer wat extra liefde geeft!!! Helemaal super!
Tot het volgende verslag!
Liefs van meej. -
03 Mei 2014 - 23:27
Marielle:
Ha Kim, leuk om je verhalen te lezen.
Ik vind het erg goed van je dat je je zo goed staande houdt. Zoveel andere dingen dan hier. Niet het vertrouwde om je heen maar alles is anders. Alles ontdekken, andere mensen, omgeving, taal.
Wij hebben altijd het vertrouwde om ons heen, maar jij ervaart nu al hoe dat voor nieuwelingen in ons land is. Het zal zeker niet altijd gemakkelijk zijn maar je vertelt het verhaal heel positief!
Heel veel succes en hou je haaks!
Over een paar jaar komen de Afrikaantjes naar Nederland om ons te leren hoe je gelukkig kunt zijn en genieten van kleine dingen.
Tot die tijd doe jij geweldig werk daar!
Ik zie je volgende verslag graag komen!
Hartelijke groet,
Frank en Marielle -
04 Mei 2014 - 09:00
Rian:
Hey Kim,
We hadden t er pas nog over... John vroeg of we nog iets van je gehoord hadden... En verhip daar is ze weer!!!
Gelukkig heb je t naar je zin. Mooie fotos ook op fb. Vervelend voor je vriend, dat ie dior n val weer terugmoet naar Hongkong. Hopelijk komt t goed. Wat leuk dat die kinderen al scooby touwtjes kunnen knopen, misschien wirdt t daar wel net zon rage als hier is geweest.
De rest van je spulletjes zullen ook wel met veel plezier en dankbaarheid zijn en worden ontvangen.
Getver.... Een muis.... Brrrrrre...... Jij liever dan ik. Maar ach.... Je hebt een slaapmaatje..... Iehhhhhh niet aan denken.
Wij genieten elke x weer van je verhalen dus wachten met smart op het volgende.
Je doet t goed daar, geniet er maar van
Xxxxx john en Rian -
04 Mei 2014 - 09:15
Mars:
Hoi Kim.
Met veel bewondering heb ik jouw verhaal weer gelezen. Je maakt veel mee en doet er ook nog eens goed werk mee. Kijk weer uit naar het volgende verhaal , belevenis. Doe het rustig aan daar anders raak je oververhit met die temperaturen.
Groetjes Ela en Mars. -
04 Mei 2014 - 20:53
Hedy :
Hoi Kim,
Wat een prachtig verhaal weer. Fijn dat je een leuk gastgezin (incl. huisdieren ;-)) hebt. Geniet van alle ervaringen en belevenissen, ik kijk al weer uit naar je volgende verhaal. Groetjes
-
05 Mei 2014 - 11:41
Riky:
Ha Kim,
Na wat app-verkeer(ovoorstelbaar van zo'n afstand) en het lezen van je reisverslagen, nu ook 'n schrijven van mij. Met alle ontwikkelingen de laatste jaren zit je wel ver weg, maar van de andere kant ook weer dicht bij, mooi toch, maakt het allemaal ook wat makkelijker, toch?! Na wat ups en downs(op allerlei fronten.........ook wennen natuurlijk), begrijp ik dat je nu je draai gevonden hebt. De aanhouder wint, toch!? Uiteindelijk ben je nu bij het gastgezin om van daaruit je in te kunnen zetten in het weeshuis, geweldig toch! En........heel voornaam dat het eten/drinken(zelfs bier............wauw!) over het algemeen ook goed smaakt. Verder schrijf je, dat ze denken dat je rijk bent, maar dat ben je straks ook, héél rijk, wat 'n grote dosis levenservaring betreft! Dat kan ook niet iedereen zeggen op dat gebied, maar die rijkdom zullen ze daar denk ik niet echt snappen. Verder ontmoet je nogal wat jongeren uit allerlei landen en doe je ook op dat gebied(o.a. talen) ervaring op en...............ook wel prettig, je bent niet alleen in je vrijwilligerswerk. Altijd fijn om het ook ter plekken met iemand te kunnen delen.
Laat het je goed gaan, blijf vooral genieten en de hartelijke groeten uit Oostrum ook van Toon............. -
05 Mei 2014 - 21:44
Roos-ariek:
Ha die Kim
.
Ik sluit mij helemaal aan bij de mooie verwoording van Riky.Wanneer jij terug komt(na misschien een half jaar) ervoor jouw ook hier weer een "'cultuur schok"' is.Vooral omdat wij heel erg materialistische zijn en de "buitenkant'vaak belangrijker vinden.
Terwijl juist de eenvoudige dingen vaak belangrijker zijn!!!Maar we leven voort in een gejaagde "'wereld"'die weinig tijd maken voor elkaar.
En daar leven ze van dag tot dag en zijn met een aai over hun bol,een vriendelijke lach al heel tevreden.
Ik kan mij dus goed voorstellen dat dat zo'n voldoening geeft......
Daarom geef ze nog maar heel veel aandacht,knuffels en liefde een kinderhart is daar echt zo gevuld.
Trouwens dat ingevlochte haar staat je goed.ja en water komt daar ook niet uit de kraan.(zoals ik op de foto zag)
Nou Kim tot de volgende keer maar weer . -
06 Mei 2014 - 22:21
Annemie:
Kim, wat een super leuke foto's zeg, die staan altijd wat later bij het verslag, vandaar dat ik eerst je verslag lees en daarna een keer de foto's bekijk. mooi om te zien
groetjes Annemie -
07 Mei 2014 - 01:01
Seyfi Doner:
Ik geloof best wel daar alles naar je zin in.
Ik ben nieuwsgierig wat jij van Holland gemist heb?
Koffie, asperges, regent of TURKSE PIZZA MET KAAS!
Voor de zekerheid een Turkse pizza met kaas heb ik per post naar jou toe gestuurd :)
veel plezier nog in Kenia.
gr seyfi -
08 Mei 2014 - 19:48
Kim Spreeuwenberg:
Heey Seyfi het meeste wat ik mis is natuurlijk jouw lekkere turkse pizza met kalfskebab en kaas!! Maar heb het via de post ontvangen en het was heerlijk!!! Dankjewel!!
Maar wat ik ook mis is gewoon kaas, gebakken vlees, een goede salade, groente zoals asperges, bloemkool, broccoli en gewoon hollandse pot haha... Maar heb geen klagen het eten smaakt over het algemeen prima!!
Iedereen bedankt weer voor jullie super lieve reacties!! doet me goed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
